Jabłka i ich właściwości lecznicze były znane już ok. 6500 r. p.n.e  ( na ten okres datowane są znalezione w Anatolii najstarsze zwęglone resztki). Formy szlachetne jabłoni powstały na Kaukazie i w Azji mniejszej , ok. 4000 lat p.n.e. powędrowały z ludami koczowniczymi do Palestyny i Egiptu. Uważa się, że jabłko z którego pochodzą wszystkie inne rosło w Kazachstanie. Jabłonie z Kazachstanu, mają wraz z paniami do 20 m – 30 m wysokości. Wraz a wędrówkami ludów uprawa jabłoni przez teren Grecji dotarła do Rzymu. Starożytni Grecy znali metody szczepienia i okulizacji.  W czasach początków Cesarstwa Rzymskiego znano już 35 odmian jabłek. W Polsce nasiona Jabłoni znaleziono w Biskupinie datuje się ja na 800 lat p.n.e.. Wraz z przybyciem do Polski Cystersów i Benedyktynów zaczęto uprawiać jabłonie szlachetne sprowadzone z Europy Zachodniej.

Wartości odżywcze i prozdrowotne działania jabłek są doceniane od dawna, jabłko jest też przedmiotem licznych eksperymentów inżynierii genetycznej, dzięki którym odmiany są bardzo trwałe i odporne na choroby mają jednak często mniej składników odżywczych niż starsze odmiany wycofywane z upraw.

Angielskie przysłowie mówi, że jedno jabłko dziennie „trzyma doktora z daleka” („An apple a day keeps the doctor away „)

Jabłka są smaczną i zdrową przekąską zarówno dla nas jak i dla naszych psich towarzyszy. Dzięki zawartości błonnika jabłka regulują pracę jelit, chronią przed zaparciami  i innymi chorobami jelit, mają dobry wpływ na mikroflorę jelitową. W medycynie naturalnej gotowane, tarte jabłka stosuje się przy biegunce u dzieci oraz niestrawności.

 Jabłka są również bogate w flawonoidy (najwięcej w skórce ) , witaminy A, C, K oraz przeciwutleniacze.   W witaminę C  najbogatsze są małe dojrzałe jabłka, rosnące po nasłonecznionej stronie drzewa. Im kwaśniejsza odmiana jabłek, tym więcej w nich witaminy C.

Psy i koty w porównaniu z innymi gatunkami ssaków syntetyzują stosunkowo niewielkie ilości askorbinianu. (szacuje się, że wytwarzają dziennie około 40 mg/ /kg m.c., myszy natomiast  275, a króliki 226 mg/ /kg m.c.). Mimo tego, że  psy i koty syntetyzują kwas askorbinowy, suplementacja witaminy C może być użyteczna w dietoterapii niektórych chorób np. chorobach zwyrodnieniowych stawów.  Witamina C uczestniczy w syntezie kolagenu, karnityny i amin katecholowych. Ponadto zwiększa wchłanianie żelaza z przewodu pokarmowego, bierze udział w inaktywacji różnych substancji toksycznych. Witamina ta Jest jednym z najważniejszych antyoksydantów pokarmowych, chroniących komórki przed szkodliwym działaniem reaktywnych form tlenu.

Bogate w witaminy i przeciwutleniacze jabłka mogą zmniejszyć ryzyko chorób kości, poprawić układ odpornościowy psa, poprawić kondycję skóry, a nawet zapobiec rozwojowi raka.

Podawanie jabłek psom jest bezpieczne pod warunkiem zachowania odpowiednich środków ostrożności.

Można podawać psom plasterki jabłka jako zdrową przekąskę  ale z umiarem, ponieważ duże ilości mogą powodować tak jak u ludzi problemy zdrowotne ze strony przewodu pokarmowego. Nie wszystkie części jabłka są bezpieczne dla psa. Rdzenie jabłek mogą być w przypadku spożycie niebezpieczne a wiele psich żarłoków jest gotowa zjeść całe jabłko łącznie z gniazdem nasiennym, które może utknąć w gardle i stanowić zagrożenie zadławienia, niebezpieczne są również pestki jabłek.

Spożycie dużych ilości pestek jabłek może doprowadzić do zatrucia zarówno ludzi jak i psów. Pestki jabłek tak jak i moreli, migdałowca, czereśni, brzoskwiń zawierają amigdalinę, jest  ona częścią chemicznej obrony nasion.  Kiedy pestki są całe amigdalina jest nieszkodliwa ale gdy zostaną nasiona uszkodzone w trakcie gryzienia, trawienia amigdalina rozpada się na cyjanowodór, który jest bardzo trujący, a nawet śmiertelny w dużych dawkach. Mniejsze ilości cyjanku mogą powodować łagodne objawy takie jak nudności, wymioty, skurcze żołądka, osłabienie i dezorientację. Zawartość amigdaliny w jednym gramie nasion jabłoni waha się od 1 do 4 mg, gram drobno zmielonych nasion jabłoni zawiera ok. 0,06-0,24 mg cyjanku.

Podsumowując – jabłka to świetna przekąska dla naszych pupili, zawierają wiele cennych substancji odżywczych jak witamiyn A i C, przeciwutelniacze, są bogate w błonnik . Podając jabłka należy pamietać o usunięcia gniazda nasiennego i pestek. U psów chorych na cukrzycę należy rozważyć podawanie jabłek ponieważ zawierają również cukier. Przed podaniem jabłek zawsze warto wcześniej zapytać lekarza weterynarii lub specjalistę dietetyki czy nasz pies powinien jeść jabłka.

Nasze psiaki uwielbiają jabłka i psie ciastka z jabłkami a my uwielbiamy szarlotkę z jabłkami przepis na jedno i drugie znajdziecie tutaj Koniecznie upieczcie i podzielcie sie w komentarzach doświadczeniami swoimi i waszych psów . Napiszcie czy lubicie jabłka, jakie, a może macie jakieś inne fajne przepisy?

Decydując się karmić zwierzę własnoręcznie przygotowanym pokarmem przeczytaj artykuł „Czy domowe jedzenie dla naszego pupila to dobry pomysł?.”  Sprawdź czy podawane składniki, nie zaszkodzą twojemu pupilowi. „Produkty szkodliwe”. Karmiąc zwierzę zbilansowanym pokarmem dodatki typu psie smakołyki nie powinny przekraczać 10 % dziennej dawki posiłku.

Jeśli nie masz wystarczającej wiedzy z zakresu żywienia skontaktuj się ze specjalistą, który ustali dietę dostosowaną do potrzeb twojego zwierzęcia, źle zbilansowany posiłek może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych.

Katarzyna Gryglewska

lekarz weterynarii, behawiorysta, inż. zootechnikia