Kaganiec dla psa.

Wielu ludzi kojarzy kaganiec z agresywnym psem. Widok psa w kagańcu budzi uczucie lęku i niepokoju. Musicie wiedzieć, że kagańce nie są zarezerwowane dla psów agresywnych.

Kiedy zakładamy psu kaganiec ?

Myślę, że każdy opiekun psiaka powinien przyzwyczaić swojego pupila do zakładania i noszenia kagańca ponieważ może się w przyszłości okazać, że są sytuacje kiedy będzie to bardzo przydatna umiejętność.

Wizyta u lekarza weterynarii

Kaganiec dla psa.Pomyśl o wizycie u lekarza weterynarii gdzie twój pies może być zdenerwowany, niespokojny, wystraszony. Oczywiście zadaniem każdego opiekuna i lekarza jest praca nad tym aby pies nie kojarzył gabinetu tylko z nieprzyjemnymi czynnościami, pies czuł się jak najbardziej komfortowo, a zabiegi nieprzyjemne były jak najkrótsze – moi pacjenci i ich opiekunowie doskonale wiedzą ile korzyści płynie z takiej dobrej współpracy pies-lekarz. Jednak są psy adoptowane z różną przeszłością, psy których nie przyzwyczajono do wizyt w gabinecie czy tolerowania podstawowych zabiegów a co dopiero mało przyjemnych zastrzyków czy innych czynności. Wielu opiekunów psów które są zestresowane, niepewne, napięte czuje się również bardzo zestresowanych, kiedy mają przytrzymać psa panikują, puszczają go co sprawia, że pies się coraz bardziej boi. Wówczas założenie kagańca jest bardzo pomocne z moich obserwacji mogę powiedzieć, że psy się uspokajają i opiekunowie również. Myślę, że opiekun mając pewność, że pies nikogo nie ugryzie trzyma psa pewniej, pies w tym momencie czuje spokój i opanowanie swojego opiekuna i okazuje się, że nawet nie trzeba go jakoś mocno trzymać i stoi spokojnie. Zalecam zawsze aby opiekun kupił kaganiec dla swojego psa i przeprowadził trening zakładania i noszenia aby pies w przyszłości kojarzył kaganiec z czymś miłym a nie jakąś karą. Oczywiście jeśli pies jest agresywny to zadaniem opiekuna jest zapewnienie bezpieczeństwa innym psom i ludziom więc tym bardziej powinien przyzwyczaić psa do zakładania kagańca, warto zrobić to po konsultacji z certyfikowanym behawiorystą. Dodam jeszcze, że to iż pies ma kaganiec nie zwalnia opiekuna i lekarza z odpowiednio delikatnego traktowania psa aby pies nie stracił zaufania do człowieka, czuł się bezpiecznie. Nigdy nie należy zapominać o odstresowaniu psa po takim niepokojącym go zabiegu.

Zabiegi pielęgnacyjne

Większość psów, które są odpowiednio przyzwyczajono do zabiegów pielęgnacyjnych bez problemu je akceptuje. Jednak jeśli opiekun psa nie przyzwyczaił to podobnie jak przy zabiegach w gabinecie weterynaryjnym czasem istnieje potrzeba założenia kagańca psu podczas zabiegów w domu czy np. w zakładzie groomerskim.

Poruszanie się transportem publicznym, wymogi noszenia kagańca przez psa w niektórych miejscach.

W wielu miejscach publicznych i środkach transportu wymaga się aby pies miał założony kaganiec jeśli nie przyzwyczaimy psa do jego noszenia to podróż, przebywanie w miejscach gdzie musi nosić kaganiec może kojarzyć się mu z czymś nieprzyjemnym tak jak noszenia kagańca. Pies może zacząć trzeć pyskiem po ziemi aby chcieć się pozbyć kagańca, piszczeć, drapać pysk – będzie to męczarnia dla psa, opiekuna który będzie próbował coś poradzić, może spotkać się z krytyką otoczenia.

Psy wykazujące zachowania agresywne w stosunku do ludzi czy innych psów.

Agresja u psów to szeroki i złożony temat. Na zachowanie psów wpływa wiele czynników od warunków życia suki w ciąży przez socjalizację w okresie szczenięcym, po wychowanie przez opiekuna i sytuacje jakie mogą spotkać psa w życiu dorosłym np. pogryzienia przez innego psa, złe traktowanie przez człowieka, zmuszenie do obrony …. Praca z psami agresywnymi wymaga dużej wiedzy i umiejętności, nigdy nie powinna się odbywać bez współpracy opiekuna ze specjalistami – lekarzem weterynarii, który wykluczy problemy zdrowotne mogące wpływać na zmianę zachowania psa, certyfikowanym behawiorystą, który przeprowadzi konsultację behawioralną i instruktorem szkolenia z dużą wiedzą z zakresu komunikacji psów pod okiem, którego pies nauczy się podstawowych umiejętności i zachowań w obecności innych psów i ludzi. Niezbędnym narzędziem w pracy z takim psami jest kaganiec ponieważ zawsze na pierwszym miejscu stawiamy zapewnienie bezpieczeństwa innym psom i ludziom

Kaganiec dla psów z listy psów agresywnych.

W Polsce od 1998 r. za agresywne uznaje się anatolian karabashe, akbash dogi, amerykańskie pit bull terriery, psy z Majorki, buldogi amerykańskie, dogi argentyńskie, psy kanaryjskie, tosa inu, rottweilery, moskiewskie psy stróżujące i owczarki kaukaskie. Trzymanie i hodowanie psów należących do w/w ras wymaga zezwolenia wydawanego przez wójta, burmistrza lub prezydenta miasta właściwego miejscu utrzymywania zwierzęcia lub prowadzenia hodowli. Taki pies musi mieć obowiązkowo założony kaganiec. Pies rasy agresywnej nie może być wyprowadzany przez osobę niepełnoletnią

Kaganiec dla psiego żarłoka wszelkich odpadków

Myślę, że każdy opiekun szczeniaka spotkał się z problemem zjadania różnych odpadków na spacerach czy nawet rzeczy niejadalnych jak patyki czy kamienie. Nasza Rossi jak była mała to kiedy ją przywieźliśmy z hodowli przypominała kosiarkę do trawy z zamocowanym pojemnikiem, obgryzała, zjadała dosłownie wszystko liście, kwiaty, trawę … W przypadku Rossi udało się opanować problem bez pomocy kagańca ale dla wielu opiekunów kaganiec to bardzo pożyteczny przedmiot. Kiedy opiekunowie mi mówią, że mają takiego małego lub dorosłego zbieracza śmieci, który kiedy coś porwie to albo ucieka i nie ma szans go złapać i wyjąć tego co chce zjeść, albo np. warczy a nawet gryzie kiedy chce mu się coś zabrać to zalecam do czasu nauczenia niepobierania różnych rzeczy z ziemi a także nauczenia oddawania wszystkiego co ma na słowo „puść” założenie kagańca. Uważam, że lepiej psu na czas nauki założyć kaganiec niż ciągle psa gonić i wyrywać znaleziska– takie przepychanki z psem mogą powodować u psa zachowania agresywne np. chcemy psu coś wyjąć bo kiełbaska z gwoździami to raczej nie jest dobry posiłek, pies warczy bo nie chce oddać, my oczywiście ratując jego życie dalej próbujemy wyjąć „kąsek” pies skoro jego warczenie nie podziałało zaczyna gryźć. Oczywiście kaganiec tutaj powinien być rozwiązaniem tymczasowym, opiekun powinien docelowo nauczyć psa, że warto rezygnować ze zbierania jedzenia z ziemi na rzecz oferowanych przez niego przysmaków czy innych nagród, a jeśli już coś weźmie to, że warto to oddać

Odpowiedni wybór kagańca i jego dopasowanie.

Podczas treningu zakładania kagańca nie musi on być dopasowany, najważniejsze jest aby psiak chciał chętnie do niego wkładać pysk, aby pies go polubił. Po zakończeniu treningu pies musi mieć odpowiednio dopasowany kaganiec zarówno rozmiarem jak i tworzywem tak aby było przyjazne dla naszego psiaka. Pies w kagańcu powinien mieć możliwość otworzyć pysk, oczywiście nie na całą szerokość. Warto wybierać kagańce które mają dużą możliwość regulacji. Większość firm daje wytyczne jak odpowiednio dokonać pomiarów psiaka aby odpowiednio dopasować kaganiec. Kupując ze sklepów internetowych jeśli jest taka możliwość, można zamówić kilka rozmiarów przymierzyć kagańce i wybrać odpowiedni a pozostałe odesłać. Jeszcze lepiej jest kiedy możemy zabrać psa do sklepu i na miejscu przymierzyć kaganiec.

Rodzaje kagańców.

Często spotykanymi kagańcami są kagańce koszykowe. Kagańce koszykowe mogą być wykonane z plastiku, metalu, skóry. plastikowe koszyczki, lub metalowe. Zaletą tego typu kagańca jest to, że pies może się w nich napić, swobodnie oddychać, można podać psu nagrody podczas treningu. Trzeba pamiętać, że kagańce metalowe mogą się latem nagrzewać a zimą zamarzać co może powodować oparzenia lub odmrożenia, pies może też takim kagańcem boleśnie uderzyć innego psa czy człowieka.

Kaganiec kaczy.

Kaganiec kaczy wygląda zabawnie przypomina kaczy dziób ale to chyba jedyna jego zaleta. Ludzie widząc psa w takim kagańcu będą się śmiać co będzie powodować stres u psa, poza tym pies w takim kagańcu nadal może ugryźć wiec nie spełnia on swojej funkcji.

Kagańce weterynaryjne i kagańce siatkowe

Kagańce tego typu są idealne do szybkiego użycia, na przykład u weterynarza są wygodne w transporcie ze względu na ich lekką materiałową konstrukcję. Można je łatwo złożyć i wrzucić do torby lub kieszeni. Ponieważ kagańce tego typu nie pozwalają na zianie a co za tym idzie regulację temperatury psa (pies ma w nich zamknięty pysk), pies nie ma możliwości się w nich napić zaleca się ich użycie tylko na krótki okres czasu w gabinecie weterynaryjnym. Tego typu kagańce są również nieprzydatne do nauki ponieważ nie ma możliwości podania psu pokarmu. Ja w gabinecie nawet mam utrudnione zadanie ponieważ jeśli pies ma taki kaganiec to owszem przeprowadzę niezbędne zabiegi ale aby później nagrodzić psa proszę o zdjęcie kagańca bo tylko wówczas mogę psu podać smakołyk. Oczywiście każdy pies powinien mieć swój kaganiec, wcześniej tak samo powinien być nauczony jego zakładania i noszenia. Nie powinny mieć miejsce sytuacje, że opiekun przychodzi z psem do gabinetu totalnie nieprzygotowany i mało, że pies stresuje się nowym miejscem, nie wie co go czeka to jeszcze opiekun zaczyna go gonić po gabinecie i na siłę zakładać kaganiec. Gwarantuję, że przy kolejnej wizycie będzie tylko trudniej.

Kantary, haltery.

Wiele sklepów oferuje kantary, haltery, które są narzędziami szkoleniowymi jako kagańce, nawet pod hasłem kaganiec wyszukiwarka google wam pokaże tego typu sprzęty. Unikaj tego typu sprzętów ponieważ to nie są kagańce. Wiele kantarów z jednej strony zamyka pysk psa ale nie na tyle aby zapobiec przed pogryzieniem a z drugiej strony niektóre nie mają nawet odpowiedniej blokady i pociągnięcie smyczą za taką uzdę powoduje, że pies zamyka pysk przytrzaskując sobie zębami język, również nie może spokojnie ziać. Tematem tego artykułu nie jest stosowanie sprzętów szkoleniowych u psów ale kantary to bardzo ryzykowne narzędzie był na nie wielki buum jako alternatywa dla kolczatki i oczywiście sklepy zaraz zaczęły je sprzedawać opiekunom jako cudowny sprzęt, który jak się założy psu to stanie się cud i pies nie będzie ciągnął na smyczy. Niestety po pierwsze taki opiekun powinien najpierw zgłosić się na konsultację do certyfikowanego behawiorysty lub dobrego instruktora, który jak jest dobry to nie zaleci kantara J bo są inne metody do nauki nieciągnięcia psa na smyczy. Złe przypięcie kantara, złe użytkowanie, zastosowanie u psów małych może skończyć się poważnymi urazami kręgosłupa szyi psa. Aktualnie nie jest to zalecany sprzęt do pracy z psem z uwagi na to, że pies to nie koń, jest inne mechanika ruchu, wielkość, pies nie jest przygotowany na takie- według psa bez powodu – nagłe zginanie głowy, które jest urazem. Zwierzę kiedy np. biegnie i musi nagle schylić głowę, zwolnić to widzi przeszkodę i cały jego organizm, ma czas się do tego przygotować natomiast nie ma takiej możliwości kiedy człowiek mu nagle wymusza taką postawę.

Kagańce koszykowe i fizjologiczne.

Często spotykanymi kagańcami są kagańce koszykowe. Kagańce koszykowe mogą być wykonane z plastiku, metalu, skóry. Zaletą tego typu kagańca jest to, że pies może się w nich napić, swobodnie oddychać, można podać psu nagrody podczas treningu. Trzeba pamiętać, że kagańce metalowe mogą się latem nagrzewać a zimą zamarzać co może powodować oparzenia lub odmrożenia, pies może też takim kagańcem boleśnie uderzyć innego psa czy człowieka. Uważam, że najlepszymi są kagańce fizjologiczne firmy baskerville . Kagańce tej firmy są niezwykle lekkie, jeśli pies ma nietypowy kształt pyska można je zanurzyć w gorącej wodzie i uformować, zimą nie zamarzają, latem się nie nagrzewają.

Porównajmy kaganiec weterynaryjny i kaganiec fizjologiczny. Myślę, że widzicie różnicę.

Nauka zakładania i noszenia kagańca.

O nauce zakładania kagańca warto pomyśleć już kiedy jest szczeniakiem. Naszym zadaniem jest tak poprowadzić trening aby nasz psiak zakładanie i noszenie kagańca kojarzył z przyjemnościami .Taki trening uczy również szczeniaka, że ręce opiekuna to coś co podaje przysmaki i warto się skupić , uczyć aby je otrzymać a nie wykorzystywać rąk opiekunów jako gryzaków.

Pamiętajcie, że tylko pozytywne skojarzenia towarzyszące treningowi budują zaufanie psa do ciebie. Nigdy nie ćwiczymy z psem kiedy jesteśmy spięci, zdenerwowani, mieliśmy zły dzień bo nasze złe emocje będziemy przenosić na psiaka. Wszystko co robimy z psem powinno nam i psu sprawiać przyjemność i być dobrą zabawą.

Trening zakładania kagańca można podzielić sobie na etapy. Najpierw uczymy psa ułożenia pyska w kagańcu a następnie zapinania kagańca.

Na filmie poniżej widzimy, jak pies ma do kagańca wrzucone jedzenie, pasztet ma to nacelu zbudowania skojarzenia kagańca z czymś miłym.

For privacy reasons YouTube needs your permission to be loaded. For more details, please see our Polityka prywatności.

Pierwszy etap nauki: nauka trzymania pyska w kagańcu

Kładziemy kaganiec otworem skierowanym do psa i kiedy pies wykaże zainteresowanie kagańcem (czasem to tylko spojrzenie w jego kierunku) nagradzamy słowem OK (można oczywiście wykorzystać kliker) i dajemy smakołyk. Zobaczycie, że pies szybko pomyśli „to musi być jakaś fajna zabawa z tą rzeczą ja ją dotykam i dostaję nagrodę” i będzie coraz bardziej zainteresowany kagańcem.

Pamiętaj, żeby nie mieć od razu za dużych oczekiwań w stosunku do psa. Nagradzaj każdy mały postęp.

Kontynuuj pracę w tempie dostoswanym do twojego psa, pośpiech może zniechęcić psa i zamiast zrobić jeden krok do przodu w postępach będziecie mieli trzy do tyłu .

Używaj wybitnie dobrych przysmaków aby twój pies czuł, że ten kaganiec to coś naprawdę wyjątkowego. U mnie nasze psie ciasteczka biją wszystkie inne smaczki na głowę.

Przy każdym kroku zrób 5-10 powtórzeń i dopiero przechodź do kolejnego etapu. Musisz widzieć, że twój pies już wie o co chodzi i jest gotów podjąć dalsze wyzwania.

Kiedy twój pies już wkłada pysk do kagańca leżącego na podłodze, możesz wziąć go do ręki i zacznij wydawać smakołyki z przodu kagańca kiedy twój pies ma pysk wsunięty w kaganiec.

Stopniowo wydłużaj czas.

Jeśli są psy które mają problem ze zbliżaniem ręki do pyska to trzeba również to przepracować po konsultacji z instruktorem szkolenia ze znajomością psiej komunikacji ponieważ tutaj każdy pies może wymagać bardziej szczegółowych wskazówek do pracy i większej wiedzy i umiejętności z zakresu treningu jak i komunikacji psów.

Sesje powinny być na tyle krótkie aby pies się nie znudził, nie zniechęcił. To zawsze ma być świetna zabawa, które kończy się w najlepszym momencie i zawsze sukcesem psa tak aby czekał na kolejną sesję. Nie chcę tutaj podawać w minutach ile czasu powinna trwać taka sesja dla jednego psa to będzie minuta dla innego 10 minut. Opiekun musi mieć minimum wiedzy na temat psiej komunikacji aby wiedział, że jego pupil już zaczyna się trochę nudzić, niecierpliwić albo coś mu się nie podoba i czuje się niepewnie i może trzeba trochę zmienić sposób pracy.

Jeśli twój pies czuje się niekomfortowo kiedy wydajesz przysmaki z przodu kagańca może lepszym rozwiązaniem będzie wysmarować czymś smacznym kaganiec od środka np. pasztet, serek które pies będzie mógł wylizywać. Najpierw najlepiej posmarować brzegi aby się zbliżył do kagańca, później smarujemy głębsze części aż na końcu pies będzie musiał wsunąć cały pysk aby wylizać pyszności. Pamiętajcie aby się nie spieszyć. Dobrze jest nawet taki kaganiec trochę odsunąć na chwilę zabrać aby pies był podekscytowany tą zabawą, wręcz czekał na ten pyszny kaganiec.

Kiedy już twój pies wkłada pysk do kagańca i utrzymuje go w nim nadaj temu zdarzeniu nazwę np. „KAGANIEC” kiedy w przyszłości wypowiesz to magiczne zaklęcie przed twoim psem będzie się już roztaczać wizja tej wspaniałej zabawy i związanych z nią pyszności. Nie lubię słowa „komenda” pies to nie żołnierz ani nasz podwładny aby mu komendy wydawać, tylko nasz przyjaciel z którym porozumiewamy się SŁOWAMI dlatego mówię, że uczymy psa SŁÓW a nie komend. Wiele osób jest zdziwionych kiedy mówię do mojej Cheri USIĄDŹ SOBIE i grzecznie siada, niektórzy myślą, że to trzeba SIAD i to najlepiej wojskowym tonem . Wierzcie mi psy mają lepszy słuch niż my a miły ton je zawsze bardziej zachęca do wykonywania różnych czynności.

Warto trenować słowo „Kaganiec” w różnych miejscach w domu, na zewnątrz ,w lecznicy nawet kiedy nie jest potrzebny aby nie zapowiadał czegoś niemiłego aby wasze psiaki wiedziały, że ta zabawa z kagańcem nie ogranicza się tylko do domu.

Naucz psa wsuwania pyska kiedy kaganiec jest na różnych wysokościach, nie pies chce za nim podążać.

Drugi etap nauki : zapinanie kagańca

Ten etap może być dość trudny dla niektórych psów, ponieważ zapinanie wymaga trochę manipulacji przy głowie, dodatkowo problem może stwarzać dźwięk zapinania, jeśli pies jest wrażliwy na różne dźwięki. Tak jak w poprzednim etapie najważniejsze to nie spieszyć się.

Jeśli twój pies jest wrażliwy na dźwięki to trzeba pracę zacząć od stworzenia dobrego skojarzeniu dźwięku zapięcia z czymś przyjemnym , najlepiej ekstra, super smakołykiem. Zacznij od zapinania samego zapięcia w odpowiednio dużej odległości od psa (takiej na której dźwięk nie niepokoi psa). Kiedy pies usłyszy w oddali dźwięk zapinanego kagańca, nagródź go. Stopniowo zmniejszaj odległość kagańca od psa.

Jeśli dźwięk nie robi wrażenia na twoim kiedy jest w niewielkiej odległości od niego. Kontynuuj ćwiczenie zapinając kaganiec koło jego szyi ale pies nie musi wkładać pyska do kagańca, pracujemy tylko nad przyzwyczajeniu psa do dźwięku.

Pozostań na tym poziomie, dopóki pies nie poczuje się swobodnie kiedy dźwięk zbliża się coraz bardziej do czubka głowy. Pracujemy tylko nad tym, aby dźwięk był akceptowalny kiedy jest w pobliżu głowy psa. Nie oczekujemy od psa wsuwania pyska do kagańca. Pamiętaj, aby za każdym razem kiedy pies usłyszy dźwięk trzymał nagrodę.

Kiedy poczujesz, że twój pies czuje się komfortowo słysząc dźwięk zapięcia koło głowy, powoli przesuń zapięcie w pobliżu uszu twojego psa i dalej buduj dobre skojarzenie dźwięk-nagroda.

Następnie załóż paski wokół głowy psa, na tym etapie nie muszą one być dopasowane. Pracujemy nad przyzwyczajaniem psa do tego, że się zbliżamy i zapinamy paski i oczywiście nagradzamy psa.

Kiedy pies jest spokojny przy tych czynnościach. Mówimy nauczone wcześniej słowo „KAGANIEC” i kiedy pies wsunie pysk do koszyczka, zapinamy pasek i podajemy przysmak z przodu kagańca.

Jeśli twój pies spokojnie pozwala sobie założyć i zapiąć kaganiec przejdź do końcowego etapu czyli dopasowywania pasków. Ponieważ to może zajmować trochę czasu, obserwuj swojego psa i nie przedłużaj manipulacji tak długo że pies zacznie czuć się nieswojo. Pamiętaj aby zawsze kończyć treningi w najlepszym momencie zabawy, zanim pies się zestresuje i zawsze sukcesem psa. Zawsze lepiej szybciej zdjąć kaganiec nagrodzić psa i następnym razem wydłużyć czas dopasowywania pasków niż doprowadzić do tego, że nasz psiak się zniechęci.

Kiedy twój pies już bez problemu pozwala sobie założyć kaganiec, zaczynasz pracę nad czasem jego noszenia.

Kiedy założysz psu kaganiec wydawaj mu smakołyki od przodu pyska, kiedy zdejmiesz kaganiec, przestań wydawać aż pies ponownie będzie miał założony kaganiec.

Następnie nagradzaj psa po założeniu kagańca w różnych miejscach, czasem zapinaj czasem załóż i zaraz zdejmij.

Pamiętaj, aby przypominać to ćwiczenie psu aby nie było sytuacji, że zaniechałeś ćwiczeń i dopiero kiedy nagle musisz iść do lekarza z psem zakładasz mu kaganiec. Twój pies musi pamiętać, że kaganiec zapowiada fajne rzeczy a nie tylko przykre wizyty u lekarza. Poza tym warto pracować w podobny sposób nad tym aby pies lubił wszelkie zabiegi, wizyty u lekarza .

Do czego nie powinieneś używać kagańca.

Niestety ale zdarza się, że opiekunowie zakładają psu kaganiec aby zapobiegał szczekaniu lub niszczeniu kiedy zostaje sam w domu. Nie wolno tego robić. Jak wspomniałam wyżej kaganiec powinien być zakładany na krótki czas i do tego powinien to być model kagańca umożliwiający zianie, picie i jedzenie smakołyków. Wokalizacja i niszczenie podczas problemów separacyjnych trwa najczęściej dłuższy okres czasu a pies nie powinien tak długo nosić kagańca. Przyczyny takich problemowych zachowań mogą być różne np. lęk separacyjny, nuda, zła reakcja na dźwięki, chęć zwrócenia uwagi ..dlatego powinno się umówić na spotkanie z certyfikowanym behawiorystą, który oceni sytuację i ustali odpowiedni program pracy z psem.

Nigdy też nie używaj kagańca do karania. To nie rozwiąże podstawowego problemu, a sprawi, że twój pies będzie lękliwy i niespokojny kiedy będziesz miał potrzebę założyć mu kaganiec, pies straci do ciebie zaufanie.

Czy wasze psy noszą kagańce? Jakie dotąd preferowaliście? Czy mój artykuł zmienił wasze podejście do potrzeby nauki i zakładania kagańca? Podzielcie się swoimi doświadczeniami w komentarzach.